Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 58

Kabanata 57

Hawak ni Tammy ang menu. She glanced at Jun and said, “Medyo masikip ang outfit mo, so I assumed you likes men. Syempre, hindi ko sinasabing hindi mo pwedeng mas gusto ang mga lalaki. Iginagalang ko ang sexual orientation ng lahat.”

Halos masamid si Jun sa kanyang tubig.

“Masyadong mali ang pagkakaintindi mo, Miss Lynch. Ako ay tuwid. Napaka straight.”

“At hindi naman ako promiscuous gaya ng iniisip mo.”

“Sige! Let’s start over,” sabi ni Jun sabay abot ng kamay niya para makipagkamay.

Upang malaman ang tunay niyang intensyon para kay Avery, nakipagkamay si Tammy sa kanya.

Nang maka-order na sila ng kanilang pagkain, nag-usap silang dalawa tungkol sa kung ano-ano at lahat.

Makalipas ang isang oras at ilang alak, gumuho ang mga depensa ni Jun at nagsimula na siyang mag- ramble.

“Mayroon akong kaibigan na nagkaroon ng shotgun marriage. May nararamdaman siya para sa kanyang asawa, ngunit natatakot siyang ipakita ito. Noong nagkaproblema siya kamakailan, pinatulungan niya ako. Ang pinakanakakatuwa ay walang ideya ang asawa niya na kaibigan ko ang asawa niya. Sa unang pagkakataon na nakilala niya ako, galit na galit siya. Hindi niya naisip na dapat ay pumunta siya upang makipagkita sa isang estranghero… Hindi ba nakakatuwa iyon?”

Natigilan si Tammy, saka sinabing, “Bigla ding sinabi sa akin ng isang kaibigan ko na may asawa siya nang wala sa oras! Ni hindi niya sasabihin sa akin kung sino siya dahil gusto niyang makipagdiborsiyo, pero hindi ko alam kung makukuha niya ito.”

“Sa palagay ko lahat ay posible sa ngayon,” sabi ni Jun.

“Eksakto! One thing’s for sure, I’m never jumping into marriage,” ani Tammy.

“Ako rin,” sagot ni Jun.

Sa puntong ito, nagpasya si Tammy na oras na para malaman kung talagang may dalawang daang milyon si Jun sa kanyang bank account, at isinagawa niya ang kanyang plano.

“Gumagamit ka ba ng digital wallet o credit card para bumili ng mga bagay-bagay ngayon?” Tanong ni Tammy habang sinusubukang maging kaswal hangga’t maaari. All text © NôvelD(r)a'ma.Org.

“Ginagamit ko ang aking telepono dahil ito ay mas maginhawa,” sagot ni Jun.

“Wala bang limitasyon iyon?”

“Bihira akong magmayabang sa mga bagay-bagay. Kung tutuusin, hindi pa naman nakakapagtapos ng pag-aaral, masama ang pakiramdam ko sa sobrang dami ng pera ng magulang ko.”

Tumango si Tammy, pagkatapos ay diretsong nagtanong, “Magkano ang pera mo sa iyong savings account?”

Nagulat si Jun sa personal niyang tanong.

“Nag-aalala ka ba na ako ay isang walang pera na talunan?” Tanong ni Jun, saka matapat na sumagot, “Wala pa lang isang daang libo ang meron ako diyan.”

Kinagat ni Tammy ang kanyang mga labi, saka umiling dahil sa pagiging magalang.

Dapat ba siyang magtiwala kay Jun o Avery?

Kung tutuusin sa ekspresyon at tono niya, parang hindi siya nagsisinungaling. Sa kabilang banda, si Avery ay ang kanyang matalik na kaibigan, at siya ay nagkaroon ng kanyang walang pasubaling pagtitiwala.

Binago ni Tammy ang kanyang diskarte at nagtanong, “Nag-delegate ba ang pamilya mo ng ilang mahahalagang trabaho sa iyo?”

Marahil ang dalawang daang milyon ay pag-aari ng ama ni Jun?

Ang pagkuha ba ng Tate Industries ay ideya din ng kanyang ama?

“Hindi pwede! Inaasahan ng aking ama na ipasa sa akin ang negosyo ng pamilya, ngunit hindi ako interesado dito.” Ang sagot ni Jun ay nagpabalik kay Tammy sa dagat ng kalituhan. Gusto niyang ipagpatuloy ang pagtatanong sa kanya, ngunit malayo pa rin sila sa pagiging malapit sa kanilang relasyon upang bigyang-katwiran iyon.

Kung tatanungin siya nito ngayon, walang paraan na sasagutin siya ng totoo.

Tila kailangan niyang maging mas malupit.

“Ano ang tingin mo sa akin?” Tanong ni Tammy with her sweetest smile. “Kung gusto mo ako, gusto kong gawin ang mga bagay sa susunod na hakbang. Ano sa tingin mo?”

Natigilan si Jun.

“Hindi mo ba naisip na nagmamadaling bagay iyon?”

Bahagyang napawi ang ngiti ni Tammy.

“Hindi ko sinasadya iyon, Miss Lynch!” paliwanag agad ni Jun. “Naisip ko lang na maaari tayong magkita ng ilang beses at mas makilala ang isa’t isa bago tayo magpasya sa paglipat ng mga bagay nang higit

pa…”

Habang nagpaliwanag siya, mas lalo pang nagalit si Tammy.

“Sige! Paumanhin, Miss Lynch. Hindi ko lang inaasahan na ganoon ka ka-interesado sa akin. Dahil handa kang kunin ang mga bagay-bagay sa akin, kung gayon, siyempre, papayag ako…”

“Huwag mo na akong tawaging Miss Lynch, Jun. Tammy ang tawag mo sa akin,” sabi ni Tammy habang bumalik ang ngiti sa kanyang mukha. Napagpasyahan niyang linawin ang tunay na intensyon ni Jun sa loob ng susunod na dalawang linggo.

Ang kanyang magnetikong ngiti ay nagparamdam kay Jun na siya ay nasa panaginip.

Masyadong mabilis ang mga pangyayari!

Hindi niya akalain na magkaka-girlfriend siya ng ganito kabilis!

Nalaglag ang panga ni Avery nang marinig ang balitang magka-boyfriend na si Tammy.

Hindi ba ito napakalaking sakripisyo?

Akmang magpapadala siya ng text kay Tammy, nakatanggap siya ng tawag mula sa hindi kilalang numero.

Aksidenteng napindot ng kanyang mga daliri ang answer button sa kanyang telepono, at mula sa kabilang linya ang hindi pamilyar na boses ng isang lalaki.